Trening obwodowy inaczej nazywany treningiem stacyjnym. Jest metodyczno – organizacyjną formą treningu mającego na celu podniesienie na wyższy poziom kondycji ogólnej. Polega na wykonywaniu ćwiczeń tworzących obwód ćwiczebny. Jeden obwód ćwiczebny składa się najczęściej z 8 do 12 stanowisk czyli stacji. Ćwiczenia wchodzące w skład obwodu dobiera się w zależności od celu treningowego. Trening obwodowy rozpoczyna się od opanowywania techniki ćwiczeń. Następnie przeprowadza się kontrolę możliwości sprawnościowych ćwiczącego. Normą wyjściową jest 50% maksymalnych możliwości. Ćwiczenia na jednej stacji nie powinny trwać dłużej niż 1 minuta, a liczba powtórzeń nie powinna przekraczać 20, tempo wykonywania ćwiczeń powinno być dynamiczne. Kolejnym etapem jest określenie, drogą kilku prób, czasu potrzebnego do pokonania jednego, dwóch lub trzech obwodów w tempie powodującym lekkie zmęczenie organizmu. Na podstawie tak określonego czasu wyjściowego planuje się czas którego zawartość ma osiągnąć cel treningowy po 4 tygodniach pracy. Jest on najczęściej krótszy o 5 – 10 sekund od czasu wyjściowego.
Trening Obwodowy
Jeśli osiągnie się wyznaczony czas przystępuje się do ponownego sprawdzenia poziomu wytrenowania oraz sprawności. Po analizie przyrostu siły można zwiększyć obciążenie pojedynczych ćwiczeń co w efekcie spowoduje przyrost siły. Po przeprowadzeniu kontroli i dokonaniu zmian w obrębie liczby powtórzeń i wielkości oporów, ponownie określa się czas wyjściowy i założony cel do osiągnięcia po następnych 4 tygodniach. Trening obwodowy kształtuje sprawność układu krążenia i oddychania, nie wpływając ujemnie na poziom szybkości i koordynacji ruchowej. Trening stacyjny zalecany jest w pierwszych miesiącach makro-cyklu jako środek korzystnie wpływający na ogólną kondycję trenujących. Nie powinien jednak wypełniać całkowicie jednostki treningowej, a jedynie stanowić jej część.
